Je werd eerder deze week tweede op het PK Tijdrijden in Melkwezer (Vl-Brabant) bij de U23.
Op je ranke lichaamsbouw afgaand, zou ik je niet echt bij de pure tijdrijders indelen. Toch meld je je aan op het PK Tijdrijden en presteer je prima. Waarom vond je het belangrijk om vandaag in Melkwezer aan de start te staan?
Mijn specialiteit is klimmen. Ik hou van het rondewerk in het buitenland. Daar wil ik me graag bewijzen. In die rondes zitten ook vaak één of meerdere tijdritten. Andere renners zien daar soms tegenop. Ik niet, van bij de jeugd al rijd ik graag tegen de klok.
Ben je tevreden met je tweede plaats in de tijdrit? Met slechts 11 sec. achterstand zat er misschien, met andere weersomstandigheden, ook een eerste plaats in?
Ik heb een dubbel gevoel. Uiteraard ben ik tevreden met mijn podiumplaats. Maar ik had graag op het hoogste schavotje gestaan omdat ik weet dat ik de winnaar (Wouter Daniëls – Prorace cycling team) al eerder geklopt heb. Ik gun hem zijn overwinning, ze is verdiend. Door de stevige wind kwam ik vandaag net dat tikkeltje kracht tekort.
Hoe heb je je voorbereid? Ben je het parcours komen verkennen? Heb je op het parcours getraind?
Ik ben van de streek, ik ken de wegen in de buurt goed. Vorige week ben ik het parcours nog eens komen verkennen, met mijn vader die voor me reed op de brommer. Om te voelen hoe de wind staat, om te oefenen hoe ik de bochten best kon snijden.
Train je met powermeter? Rijd je de tijdrit met een powermeter?
Ja, ik train met een powermeter. Die is geïnstalleerd op mijn wegfiets, niet op mijn tijdritfiets. De gegevens van mijn powermeter worden vooral na de training geanalyseerd. Tijdens de tijdrit ben ik op mijn gevoel afgegaan.
Wanneer je je daarnet na de opwarming ging aanmelden voor de start, werd je goed omringd en werden vele ogen op jou gericht. Voel je dat op zo’n moment, dat veel mensen trots op je zijn? Dat je voor de Vlaams-Brabantse jeugd een voorbeeld bent?
Ja, ik weet dat er heel wat supporters stonden. Het brengt wat extra druk mee omdat ik het graag goed wil doen, ook voor die mensen. Maar het doet deugd dat ze er staan.
Dat ik een voorbeeld ben voor de jeugd? Goh… ik hoop dat, ik weet het niet. Dat zou wel plezant zijn. Ik neem mijn sport in elk geval serieus op en doe er veel voor.
Je zit in het talentteam van Lotto Belisol. In de ogen van een jonge renner, heb jij het al heel ver gebracht. Vanaf wanneer heb je je gerealiseerd dat je over snelle benen beschikte?
Bij de nieuwelingen werd ik geselecteerd voor de nationale ploeg en in mijn tweede jaar bij de nieuwelingen reed ik goede uitslagen in de grotere koersen. Toen besefte ik wel dat ik goed kon fietsen.
Maar bij de beloften had ik pech met mijn gezondheid. Ik kreeg klierkoorts en chronische amandelontstekingen. Ik besefte toen ook dat het heel rap kan keren. Om prof te worden moet alles meezitten.
Waarom wil je graag voor Lotto Belisol U23 rijden? Wat is het grote voordeel voor jou van zo’n ploeg?
Lotto Belisol heeft een mooi internationaal programma voor klimronden. Op dat gebied steekt Lotto Belisol erbovenuit. Omdat dat net mijn favoriete koersen zijn, wilde ik graag voor hen rijden.
Jullie zijn samen op stage geweest in de winter? Trainen jullie in België vaak samen met de U23?
De renners in ons team komen van overal in België en we hebben ook niet allemaal dezelfde koersen op ons programma staan. Het is dus niet evident om samen te trainen. Maar het gebeurt wel. Vorige week nog ben ik met ploegmaats in de Ardennen gaan trainen.
Hebben jullie als U23 veel contacten met de profs van Lotto Belisol? Heb je de kans om iets van hen op te steken?
De ploegvoorstelling was samen met de profs. Daar heb ik mijn ogen de kost gegeven. Naast een Greipel staan, dat is toch indrukwekkend. Dan voel ik mij als een jonge fan tussen zijn helden. Tijdens de rest van het seizoen is de afstand groter.
Vorige jaren kon ik af en toe deelnemen aan continentale koersen, waarin ik tussen de profs reed. Ze nemen de tijd om te babbelen met ons. Dat is best speciaal.
Hoe wordt jouw programma samengesteld? Heb je daarin inspraak of leg je je lot in de handen van de ploegleider?
Voor de winter krijgen we het programma van de ploeg en dan mogen we onze voorkeuren bekend maken. Uiteraard kan de ploeg niet aan alle wensen van alle teamgenoten voldoen. Dat begrijp ik. Toch is het soms moeilijk te aanvaarden dat je een bepaalde koers niet mag rijden. Wij willen ons zo graag bewijzen, wij willen tonen wat we kunnen. Ik weet dat ik me flexibel moet opstellen, en dat er dan wel andere kansen komen. Ook profrenners moeten met die selecties kunnen omgaan. In grote ploegen zitten veel steengoede renners.Toch kunnen ze niet allemaal de mooie koersen rijden.
Ward Vermeulen (Powerzone) is je persoonlijke trainer. Kent hij je als atleet beter dan je ploegleider? Hoe is de samenwerking tussen ploegleider en persoonlijke trainer? Naar wie heb je eerst gebeld als je in Polleur derde werd en vorige week in Frankrijk tweede?
Ward is mijn persoonlijke trainer, ik hoor hem verschillende keren per week. Hij kent me goed als atleet. Hij weet op welke trainingen ik goed reageer en wat goed werkt voor mij. Ward en de ploegleider (Kurt Van De Wouwer) overleggen als het nodig is.
Ook mijn vader staat dicht bij me. Hij doet heel veel voor me: aan mijn fietsen sleutelen, me naar de koersen begeleiden, zorgen dat mijn voeding goed en gezond is. Hij is een extra hoofd voor mij, hij denkt aan alles zodat ik me op het fietsen kan concentreren.
Na een koers pleeg ik altijd een reeks telefoontjes. Eerst naar Ward. Dan naar het thuisfront, de ploegleider en enkele supporters. Die mensen volgen mij al zo lang, ik vind het normaal dat ze weten hoe ik gepresteerd heb. Ze stellen dat erg op prijs.
Heb je naar de Ronde gekeken vorige zondag? Wat dacht je toen je Vansummeren zijn reactie hoorde na het ongeval?
Ja, ik heb de Ronde gezien! Ik vond het voorval heel erg, zowel voor Vansummeren als voor de gewonde vrouw. De reactie van Vansummeren raakte me. Ik begrijp zijn reddeloze gevoel.
Heb jij je als jeugdrenner en nu als U23 altijd veilig gevoeld in de koers en op training?
Ik ben ook al nipt ontsnapt aan bepaalde risico’s. Wanneer je met een groot peloton langs wegversmallingen scheert doen zich gevaarlijke situaties voor. Ik heb me al de vraag gesteld, bijvoorbeeld in kermiskoersen, waarom zoveel verkeer moet passeren op het circuit tijdens de koers. Soms ook tegenliggend verkeer!
Wat vind je van de ontwikkeling van het jeugdwielrennen. Heb je een wens of suggestie naar de organisatoren van koersen? Of aan de commissarissen?
Ik vind het heel jammer dat steeds meer koersen verdwijnen. Ook mooie koersen vallen weg. Omwille van de crisis wordt gezegd. Zonde.
Ik stel ook vast dat het vooral oudere mensen zijn die langs het parcours staan. Die hebben tijd om te komen kijken en die zijn nog erg gepassioneerd door de wielersport.
Een wens? Dat er in België meer mooie klimkoersen voor de jeugd worden ingericht. Er zijn zoveel meer vlakke koersen. Jonge renners die graag klimmen krijgen maar weinig kansen om zich te daarin vervolmaken.
Komen je vrienden naar de koers kijken? Heb je het gevoel dat je in een hedendaags evenement terechtkomt als je naar de koers gaat?
Neen, jongeren vinden wielrennen vaak niet zo hip. Het klopt dat de muziek niet echt trendy is.
Het stoort me niet dat mijn vrienden niet komen kijken. Gelukkig komen wel oudere mensen kijken, die zijn ook echt gepassioneerd. Mijn vrienden zie ik buiten de koers. Het is goed om vrienden buiten de koers te hebben. Als het dan eens niet zo meezit in het wielrennen, kan je met hen je zinnen verzetten.
Zijn echte vrienden in de koers mogelijk? Of blijven andere renners altijd rivalen?
In de jeugd had ik goede vrienden in de koers. Je traint samen, je gaat samen op stage, je maakt veel plezier en dat smeedt een band. Met sommige jongens koers ik al vanaf mijn negende!
Maar naarmate ik ouder word, en verder geraak, heb ik geleerd dat je vooral op jezelf bent aangewezen. Er zijn er veel die willen winnen in het peloton.
Stel dat je wielerdroom niet uitkomt – ik droom met je mee – wat is je plan B? Is het mogelijk om studies te combineren met het niveau van wielrennen dat jij vandaag beoefent?
Ik hoop op plan A! Tot bij de junioren kon ik net de combinatie maken van studies met wielrennen. Maar bij de beloften viel me dat heel zwaar. Het lukte me niet. Sommige anderen kunnen dat wel. Ik heb beslist om mijn studies even stop te zetten.
Stel dat ik geen profrenner word, dan zou ik graag in het wielrennen actief blijven. Wat precies is nu moeilijk te zeggen. Misschien werken voor een ploeg? Ook voor de jeugd kan ik wel iets betekenen. Ik heb nuttige en recente wielerervaring opgedaan, die ik kan doorgeven aan jonge renners. Maar eerst zet ik alles op mijn eigen sportieve ontwikkeling.
Naar welk moment in het seizoen kijk je uit? Op welke koers heb je je zinnen gezet?
Ik kijk uit naar alle klimrondes! Van 22 tot 25 mei ga ik naar de Ronde de l’Isard in Frankrijk. Daar hoop ik ver te geraken.
Moest je vandaag terug 15 jaar zijn. Wat zou je anders doen? Wat zou je hetzelfde doen? Welke goede raad heb je voor jonge renners?
Ik zou mezelf minder druk opleggen als 15-jarige! Ik legde de lat hoog, was erg teleurgesteld als ik een doel niet bereikt had. Ik had enorme stress. Dat is niet nodig. Ik besef nu dat het toen eigenlijk spelen was. Resultaten zijn niet zo belangrijk voor heel jonge renners. Nu doet het er pas toe.
Jonge renners moeten vooral genieten van alle schone momenten in de sport. Van elke goede koers, van elk podium, van de aanmoedigingen van supporters.
Wat ik hetzelfde zou doen? Ik gaf af en toe mijn bloemen aan mijn supporters. Dat hebben ze altijd geapprecieerd en ze zijn blijven komen. Dat vind ik fantastisch.
Dank aan Melissa Wielerfoto’s en Jana Cyclingpics.
